Huguette, moeder
Als je kinderen hebt, zijde nooit gerust. Als ze klein zijn, ben je bang dat ze ziek worden. Dan gaan ze later op kot, en je vreest dat ze zullen verhongeren. Ze krijgen een auto en je denkt alleen maar aan accidenten. Je blijft een moeder hé. Ondertussen ben ik degene waar ze zich zorgen over maken. Daarom ben ik nu aangesloten bij Gerust. Met één druk op de knop, krijg ik hulp als ik het nodig heb. En mijn kinderen zijn ook gerust.
Huguette, 84 jaar
Andy, broer
Als oudere broer ben ik altijd bezorgd over mijn zus. Toen ze klein was, wilde ik dat ze niets inslikte. En dan later die liefjes: hopen dat haar hart niet gebroken wordt. Hoewel, de rollen zijn bij ons ook wel omgekeerd. Ik ben nu bij Gerust, krijg direct hulp als het nodig is. Dat maakt mijn zus ook geruster.
Andy, 30 jaar
Bruno, zoon
Vader wil zo lang mogelijk thuis blijven wonen. Nog wat genieten van de tuin, keuvelen met de buren, de dingen doen waar hij van houdt. Als mantelzorger is dat nochtans niet altijd gemakkelijk, ik ben rap bezorgd. Sinds we een personenalarm aanschaften, valt die zorg weg.
Bruno, 42 jaar
